Αγαπητό μου ημερολόγιο,
κάπου πρέπει να τα πω, κάπου γιατί θα σκάσω. Τώρα που σε βρήκα, ωστόσο, ηρέμησα κάπως. Θα κοιτάξω να ανασυγκροτήσω πρώτα τη χαοτική μου σκέψη (ή μάλλον, να ξαναβρώ το νήμα της ενυπάρχουσας τάξης, που αρέσκεται στο κρυφτούλι) και κατόπιν θα επιστρέψω να τα κουβεντιάσουμε. Ειλικρινά, πολύ χαίρομαι που βρήκα επιτέλους κάποιον ν' ακουμπήσω, να του πω τον μαθηματικό μου πόνο και τους προβληματισμούς μου. Φιλαράκι καλό, τα λέμε...
Ένα κι ένα κάνουν δύο; Ανάγκα και Μαθηματικοί πείθονται. Κι ωστόσο, στα ανθρώπινα ζητήματα, η λογική αυτή αφαίρεση δεν κατοχυρώνεται με την ίδια αυστηρότητα. Τα μαθηματικά είναι μια πολύ συγκεκριμένη έκφραση της ανθρώπινης νόησης και σε καμία περίπτωση το επιστέγασμά της. Έτσι, πρέπει να μιλάμε για σχέση σεβασμού και όχι υποταγής. Τα μαθηματικά δεν χρειάζονται υπηρέτες, λοιπόν. Μάλλον εραστές...
No comments :
Post a Comment