Χωρίς τη μαθηματική τάξη, δε στέκει
τίποτα: Ούτε ουρανός έναστρος
ούτε ρόδο. Προπαντός ένα ποίημα.
Κι ευτυχώς ότι μ’ έκανε η μοίρα μου
γνώστη των μουσικών αριθμών,
ότι κρέμασε μιαν αχτίνα επιπλέον
το άστρο της ημέρας στην όρασή μου
και κάνοντας τα γόνατά μου τραπέζι
εργάζομαι, ως να ‘ταν να φτιάξω
έναν έναστρο ουρανό ή ένα ρόδο.
Νικηφόρος Βρεττάκος, «Απογευματινό ηλιοτρόπιο»
Ένα κι ένα κάνουν δύο; Ανάγκα και Μαθηματικοί πείθονται. Κι ωστόσο, στα ανθρώπινα ζητήματα, η λογική αυτή αφαίρεση δεν κατοχυρώνεται με την ίδια αυστηρότητα. Τα μαθηματικά είναι μια πολύ συγκεκριμένη έκφραση της ανθρώπινης νόησης και σε καμία περίπτωση το επιστέγασμά της. Έτσι, πρέπει να μιλάμε για σχέση σεβασμού και όχι υποταγής. Τα μαθηματικά δεν χρειάζονται υπηρέτες, λοιπόν. Μάλλον εραστές...
Tuesday, March 17, 2020
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
No comments :
Post a Comment